به نقل از «ایسنا»

ضربان کنسرت‌ها ممتد خواهد بود؟

تاریخ انتشار: ۷ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۹۴۸۶۶۹

دیگر شاید باورمان شده باشد که «موسیقی» در بین سایر هنرها، حکم فرزند وسط خانواده را دارد که هر بار مشکلی پیش می‌آید، همه‌چیز بر سرش خراب می‌شود. نمونه‌اش هم همین اتفاقات اخیر که بیشترین تاوان را موسیقی و اهالی‌اش پرداخت کردند؛ این در حالی است که انسان بیش از هر هنری با موسیقی سر و کار دارد و طبیعتا نیاز بیشتری هم به آن حس می‌کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

با این همه پس از تعطیلی چندین ماهه کنسرت‌ها، اکنون «زانکو» در نخستین تجربه‌ی خود مقابل جمعیت عظیمی به روی صحنه رفت و این اتفاق شاید به منزله گشایش قفل تعطیلی کنسرت‌ها و نفسی دوباره برای موسیقی باشد.

به گزارش ایسنا، به‌رغم امکان متناسب کردن محتوای کنسرت‌ها بر اساس مناسبت‌ها، با این حال هرسال ماه رمضان که می‌آمد اغلب کنسرت‌ها تعطیل می‌شدند، محرم و صفر می‌آمد باز هم کنسرت‌ها تعطیل می‌شد، ابتدا گمان کردیم این تعطیلی‌ها فقط به دو ـ سه ماه در سال محدود شود، اما کرونا که آمد، باز کنسرت‌ها کلا تعطیل شدند و اتفاقا این بار فضای موسیقی تا حد زیادی رو به خاموشی رفت. با آرام گرفتن کرونا و به محض اینکه اهالی موسیقی برای مدتی توانستند نفس بکشند، این بار در فضایی متفاوت، ناآرامی‌ها آغاز شد و کنسرت‌ها بار دیگر تعطیل شدند.

در این مدت پیشنهادهای متفاوتی برای آغاز کنسرت‌ها از سوی اهالی موسیقی، اصحاب رسانه و مدیران فرهنگی مطرح شد، ولی بازه زمانی تعطیلی کنسرت‌ها به هر جهت به چندین ماه کشیده شد؛ البته که در این مدت اجراهای خصوصی همچون ارکستر ملی ایران، پرواز همای و امید جهان را داشتیم، ولی این اجراها اغلب به‌گونه‌ای نبود که کسی بتواند بلیط بخرد.

حال با گذشت چندین ماه خواننده جوانی که بیشتر با آهنگ «مثلا» معروف شده است و تا به حال تجربه کنسرت رسمی را نداشته، پنجشنبه شب ـ ششم بهمن ماه ـ در مقابل جمعیت قابل توجهی در سالن میلاد نمایشگاه به روی صحنه رفت؛ کنسرتی که در ابتدا گمان می‌رفت بلیط‌هایش تا مرز ۶۵۰ هزار تومان به فروش برسد اما در نهایت مشخص شد که سقف قیمت بلیط‌های این کنسرت‌، ۵۰۰ هزار تومان است؛ عددی که احتمالا مبلغی باشد که مخاطبان از این به بعد برای کنسرت‌ها باید پرداخت کنند.

پیش از آغاز ناآرامی‌ها نیز با هر بار نوسان قیمت، نرخ جدیدی برای کنسرت‌ها در نظر گرفته می‌شد که هر بار هشدارهایی را درباره‌ی تبدیل شدن کنسرت‌ها به کالایی لوکس به میان می‌آورد. هرچند در این حین، تهیه‌کنندگان موسیقی هم در موضع‌گیری خود، این افزایش قیمت‌ها را برخلاف میل باطنی‌شان عنان کرده و در عین حال تاکید می‌کردند که طبیعتا با هر بار موج تورم، هزینه برگزاری کنسرت‌ها نیز بالا می‌رود.

ضمن اینکه، با وجود انتقادهایی که به بالا رفتن قیمت بلیط کنسرت‌ها می‌شود، باید این مسئله را هم در نظر بگیریم که کنسرت‌های موسیقی بیش از دو سال و نیم تعطیل بودند و طی بازه‌های زمانی اوج‌گیری کرونا، عملا کنسرتی برگزار نمی‌شد و بسیاری از موسیقیدان‌هایی که هزینه زندگی خود را از طریق اجرا در کنسرت‌ها تأمین می‌کردند، با فشار مالی بسیار در بازه زمانی کرونا مواجه شدند تا حدی که مجبور به فروش سازهای خود و یا رفتن به دنبال مشاغل دیگر شدند. ولی وقتی کنسرت‌ها پس از کرونا بار دیگر به روی صحنه بازگشتند، مخاطبان با اختلاف قیمت زیادی مواجه شدند و به همین جهت بسیاری میزان افزایش این قیمت‌ها را ناعادلانه تلقی کردند.

اما قیاسی که در این زمینه می‌توان به آن رجوع کرد، به بحث گردشگری در جهان برمی‌گردد. اگر قبلا به شهرهایی مانند پاریس، رم یا سن‌پطرزبورگ سفر می‌کردید، برای اقامت در هتل گزینه‌های متعدد و اتفاقا با قیمت مناسبی پیش رویتان بود. ولی به یک‌باره کرونا آمد و بسیاری از این هتل‌ها مدت زیادی یا تعطیل شدند و یا مراجعه کننده نداشتند که همین امر باعث شد، متوجه ضرر مالی بسیار شوند. به همین جهت وقتی که دوباره مرزها باز شدند، این هتل‌ها هزینه هر بار اقامت خود را دو برابر کردند تا بدین صورت بتوانند زیان مالی دو ساله خود را تا حدی جبران کنند و از طرفی اینگونه بتوانند همانند گذشته توان خدمات‌رسانی را داشته باشند. حال ممکن است پس از بازگشت شرایط به حالت عادی، این هتل‌ها نیز قیمت خود را به قبل از کرونا بازگردانند.

اکنون وضعیت کنسرت‌ها نیز به گونه‌ای است که با هر وقفه طولانی و البته آن هم در شرایط تورم اقتصادی ایران، شاید واقعا مجبور به لحاظ کردن این افزایش قیمت‌ها باشند، اگرچه که خیلی از آنها معتقدند برگزاری کنسرت در این وضعیت چندان توجیه اقتصادی ندارد حتی در حوزه پاپ.

ولی شاید بتوان امیدوار بود که برگزاری دوباره کنسرت‌ها هرچند با این قیمت‌ها باعث گردش دوباره چرخه اقتصاد هنر شود و اینگونه هنرمندان و کنسرت‌گذارها بتوانند ضرر مالی خود را به نوعی جبران کنند. اما در نهایت باید دید که آیا می‌توان برگزاری کنسرت‌ها را آن هم با این قیمت‌ها، نشانه‌ای از رونق گرفتن دوباره کنسرت‌ها دانست؟

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: کنسرت زانکو جشنواره فیلم فجر 1401 جشنواره تئاتر فجر 1401 برگزیده ها جشنواره شعر فجر و کتاب سال جشنواره شعر فجر 1401 جشنواره فیلم فجر 1401 جشنواره تئاتر فجر 1401 کنسرت ها قیمت ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۹۴۸۶۶۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مظلوم‌تر از تئاتر، موسیقی اصیل ایرانی است/تخصیص یارانه دولتی برای سفره فرهنگی مردم

به گزارش خبرنگار فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا،‌ کنسرت «اشعار نو از نغمه‌های کهن» در نوزدهمین شب موسیقی فرهنگسرای ارسباران در شب‌های پنج شنبه و جمعه، ۶ و ۷ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳ برگزار شد. در این کنسرت که به سرپرستی محمدرضا برزین و خوانندگی صادق شیخ زاده اجرا شد، تصنیف‌ها و قطعات پیش در آمد اصفهان، شاه ختایی، پنبه جاری، المنت و لله، کهربا، نخجیر، ریشه در خاک، حریم یار، کردی و آفتابکاران با آهنگسازی علی اصغر بهاری، محمد رضا برزین، صادق شیخ زاده و قطعاتی با ملودی‌های قدیمی و محلی بر اساس اشعاری ازهوشنگ ابتهاج، فریدون مشیری، فاضل نظری، علی حاتمی، حامد عسگری و اشعار محلی اجرا شد.

صادق شیخ زاده خواننده درباره این کنسرت گفت‌وگویی با خبرگزاری آنا انجام داده که مشروح آن را می‌خوانید:

لطفا درباره جزییات این کنسرت برایمان توضیح بدهید .

کنسرت نغمه‌های کهن یا اشعاری نو از نغمه‌های کهن یک اجرای دغدغه انگیز برای شنیده شدن نغمه‌های با اصالت است، آنچه که امروزه بیشتر مردم در ارتباط با گذشته با آن در ارتباط هستند. تمام تلاشمان این بود که بتوانیم در قالب یک موسیقی اصیل به بازخوانی نغمه‌هایی بپردازیم که برگرفته از موسیقی فولکلور، موسیقی دستگاهی یا برگرفته از رسوم و آیین‌های مناطق مختلف  هستند تا با اشاعه آنها مردم شعر تازه بشنوند و فضایی تداعی کنیم که اگر چه به جهت کلامی به مردم نزدیکتر است، اما ممکن است نغمه‌های آن در طول سالیان سال فراموش شده باشد.

چطور شد در فرهنگسرای ارسباران اجرا رفتید؟

از سویی به جهت حمایت‌های فرهنگسرای ارسباران و اینکه تصمیم گرفتیم جایی اجرا برویم که مردم هم قدرت خرید داشته باشند و بتوانند در این کنسرت شرکت کنند و خوشبختانه استقبال هم از کنسرت خوب بود به طوریکه یک سانس را به دو سانس در دو شب رساندیم ، امیدواریم این استقبال ادامه پیدا کند و بتوانیم در روزهای دیگر هم اجرا داشته باشیم

درباره قطعات و سازندگان آن هم برایمان توضیح دهید؟

اجرا توسط قطعات تنظیم و یا ساخته شده محمدرضا برزین اتفاق می‌افتد که نوازنده خوبی در ساز سه تار است، سنتور را سوها شمعدانی،‌عود آناهیتا نصیریان، سازهای کوبه‌ای پویان توکلی ، تنبک امیرحسین تات و ساز سه تار با مسعود صادقی است.

با توجه به مبالغ بالای کنسرت‌ها در این ایام، چقدر قدرت خرید مردم و حضور عموم برای شرکت در این کنسرت برایتان اولویت داشت؟

در واقع این نکته برایمان حائز اهمیت بود، چقدر هم خوب است که دولت و حاکمیت بخشی از هزینه‌های کنسرت‌ها را تقبل کند. بدون تعارف این تعداد کنسرتی که هر شب در کشور برگزار می‌شود اگر بخشی از هزینه‌ها را هم دولت بدهد، خیلی استقبال چشمگیر می‌شود، بنابراین سر سفره فرهنگی مردم باید یارانه‌های دولتی با حمایت‌هایی این چنین داشته باشیم که خوشبختانه ما توانستیم از آن برخوردار شویم.

ما امروز می‌بینیم که حتی خواننده‌های شهیر موسیقی ایرانی روی به موسیقی‌های الکترونیک و موسیقی‌های غیر ایرانی می‌آورند، حتی به نظر من آن موسیقی‌ها موسیقی‌های پاپ نیست همانطور که بهتر از من می‌دانید موسیقی پاپ موسیقی مردمی هست بنابراین یک موسیقی می‌تواند موسیقی کلاسیک باشد، فولکلور باشد حتی سنتی باشد به خاطر فرم اجرا ولی پاپ تلقی شود، یعنی جمیع مردم با آن احساس نزدیکی کنند، حتی این موسیقی‌هایی که توسط بعضی از خواننده‌ها اجرا می‌شود و به روی صحنه می‌رود موسیقی‌های پاپ نیستند.

البته برخی هم موسیقی خاص هستند، موسیقی که در ژانر موسیقی الکترونیک، موسیقی کلاسیک، حتی موسیقی کلاسیک غربی است ولی باز این حرف به این منظور و به این مفهوم نیست که آن‌ها نباید باشد چرا آنها هم باید باشند، اما اقبال صد درصدی خوانندگان موسیقی اصیل ایرانی به آن موسیقی‌ها منجر به این می‌شود که این سمت ما خیلی خالی باشیم ما خیلی تنها و معدود باشیم امروزه شما می‌شنوید که توسط یک سلسله از هنرمندان عزیز و گرامی ابراز نگرانی درباره تئاتر وجود دارد،‌ این هم به جا است اما واقعا باید بگویم که مظلوم‌ تر از تئاتر، موسیقی اصیل ایرانی است حتی موسیقی سنتی هم نه، موسیقی اصیل ایرانی.

متأسفانه به دلیل ذائقه‌ای که توسط عده‌ای بین مردم ایجاد شده، دافعه نسبت به سازهایی چون سه تار، سنتور،‌عود، سازها کوبه‌ای و آواز ایرانی ایجاد شده است، در صورتی که اینها شاخه‌های موسیقی اصیل ایرانی هستند. 

شما سالهاست که در عرصه آواز ایرانی فعالیت می‌کند، دراین باره چه تجربیاتی دارد و برایمان بگویید.

به عنوان کسی که برنامه های مختلف داشته‌ام می‌گویم، که اتفاقاً مردم در مناسبت‌های آیینی خودشان بسیار هم علاقمند این موسیقی و آواز‌ها هستند، اگر این آواز‌ها درست طراحی شود برای لحظات خلوت آدمی فوق العاده است.

ما انسان‌ها دارای حالت‌های مختلف، متنوع و گوناگونی به جهت روانی هستیم و برای هر کدام از این حالت‌ها موسیقی خاص خود را طلب می‌کنیم و مثل یک نوع تغذیه روحی است، به همین دلیل ما به تمام فرهنگ‌ها که از دل فرهنگ خودمان بیرون می‌آید ادای دین می‌کنیم و به آن اصالت می‌دهیم و در این مواجهه هم نیاز داریم که هر کدام از آنها را مصرف کنیم اتفاقاً موسیقی جدی هم موسیقی مصرفی است، اما موسیقی مصرف شده برای حالات خاص آدمی و هر آدمی البته حالات خاص خودش را دارد اما این طیف حالت‌ها از چند گونه بیرون نیست و من امیدوارم که این نوع اجراها مورد حمایت قرار بگیرد.

بنابراین اگر حمایت درستی صورت گیرد، اقبال مردمی هم زیاد می‌شود و ما با فوجی از مخاطب روبه رو می‌شویم، در حال حاضر کنسرت‌هایی که در سالن‌های مجلل برگزار می‌شوند که بعضا حتی استانداردهای ابتدایی موسیقی را هم ندارند. ما سالن تخصصی اجرای کنسرت کم داریم اما هستند اندازه‌ای که کارمان راه بیافتد.

انتهای پیام/